(1) Ang pandiwari (|pandiwa+pang-uri|) ang anyong makadiwang walang kabisaang buo {*} {2A-431 (2)}. Wala itong kaganapan (maaaring mayroon itong panuring). Tungkuling pang-ibaba sa pangungusap ang tinutupad nito at nagagamit itong pang-uri, pang-abay o pangngalan {**}. Dahil wala itong kabisaang buo walang kayarian ng kaganapan sa palasusian.
{*} Mananatili ang katangiang katinigan, pagkakabago at panahunan ng pandiwa kung nagagamit na pandiwari.
{**} {Θ} Sa wastong pagsasalita, pandiwang karaniwan ang pandiwari. Sapagkat sa wikang Filipino nakakabagay ang halos lahat ng pariralang pangnilalaman sa lahat ng pariralang pangkayarian, ang pandiwari ay pandiwa sa loob ng pariralang pangkayarian na karaniwang binubuo sa pamamagitan ng pang-uri, pang-abay o pangngalan.
(2) Pampalaanyuang magkapareho ang anyong pamanahon at pandiwari. Nagagamit na pandiwari ang tatlong anyong pamanahon (bahagya lamang ang paggamit ng pawatas). Pinapadali ito ng katotohanang walang banghay sa panauhan at kailanan ang pandiwa.
(1) Gaya ng pang-uri, maaaring gamitin ang pandiwari bilang panuring sa pangngalan [1-3] (pandiwaring makauri, susi {U//D}). Mayroon itong pang-angkop; panlapag ang mga ito. Kung makauri ang gamit ay inilalarawan ng pandiwari ang kilos, pagpapatuloy o kalagayan, ngunit hindi ang tao o bagay na sumasali sa kilos, pagpapatuloy o kalagayan.
|
(2) Sa [4 5], ang yari ay maaaring ipalagay na pariralang pandiwang tumuturing sa pangngalan. Pandiwari ang salitang-ubod ng pariralang ito dahil walang kabisaang buo ang pandiwa. Gayon man, karaniwang ipinapalagay na sugnay na makaangkop ang yaring ito {13A-451 Θ}.
|
Madalang na nagagamit na pang-abay ang pandiwari (pandiwaring makaabay, susi {A//D}). Marahil na maging magulo ang pangungusap dahil walang kaibahang pampalaanyuan ng pandiwang may kabisaang buo at pandiwari [1]. Dahil dito iniwasang buuin ang mga pangungusap na ito, sa halip nito maaaring bumuo ng pinaikling pangungusap na tambalan [2 3]. Kataliwasan ang gamit na pangkawikaan ng umanọ [4].
|
(1) Maaaring magamit na pangngalan ang pandiwari (pandiwaring makangalan, susi {N//D}). Para iwasang ipagkamali ito sa pandiwang may kabisaang buo ay minamabuti ang yaring may tanda ng "karaniwang" pangngalan; lalo na kung paniyak ang pandiwari:
(2) Pandiwaring makangalan ang nagagamit na paniyak [1 2], pantuwid [3], pandako [4] at sa loob ng pariralang pang-ukol [5]. Madalang lamang nagagamit na panaguri ang pandiwaring makangalan dahil malimit na maaari itong ipagkamali sa pandiwang may kabisaang buo. Hindi maaaring maging panlapag ang pandiwaring makangalan (pag panlapag, ito'y pandiwaring makauri) at pati hindi pang-umpog (pagkakagulo gaya ng panaguri). Karaniwang nasa anyong pamanahon ang pandiwaring makangalan, iwinawasan ang pawatas.
|
(3) Gaya ng pangngalan maaaring ituring sa pantuwid [1 3], pandako [2] at panlapag [5]. Panuring at hindi kaganapan ang mga ito, dahil walang kabisaan buo ang pandiwari. Maaaring may pantukoy na pangmaramihang mga ang pandiwaring makangalan [1 4 5].
(4) Pansemantika, inilalarawan ng pandiwaring tahasan ang taong gumaganap ng kilos [4]; at ang bagay na niyari kung balintiyak [1-3 5] (lalo na kung sa pangnagdaan). Kung gayon, hindi na ito kinikilala bilang pandiwari mismo, pero pangngalan (halimbawa: tinapay, nilikhạ, bumibilị).
Pandiwaring makangalan sa pariralang pangkaroon → {10-4.1}
(1) Ayon sa palaanyuan, nagmumula sa pandiwang tahasan ang pangngaldiwa. Pampalaugnayan at pansemantika, pangngalan ang mga ito [1-3 4a]. Dahil dito, binibigyan namin ito ng tawag na 'pangngaldiwa' (hindi 'pandiwangalan') at ng susing {ND}. Tinatalakay sa pangkat na ito ang mga pangngaldiwang walang pananaw, samantala sa sumusunod na pangkat ang pangngaldiwang pangganap {6-6.5.1} at ang pangngaldiwang pang-ulit {6-6.5.2}. Pagpapatuloy ang pansemantikang kahulugan ng mga pangngaldiwa. Walang pangngaldiwa ang pandiwang may pagkakabago ng kakayahan.
|
(2) Maaaring ayusin ang mga pangngaldiwa
alinsunod sa pandiwang tahasan. Tinitiyak ng unlapi ng pandiwang tahasan kung papaano
binibuo ang pangngaldiwa. Kung may pag-uulit ng pantig ay di-dinidiinan ang pantig na
inuulit (kasalungat ng pag-uulit sa banghay). Bumubuo ng pangngaldiwa ang halos lahat ng
kumpol-panlaping tahasan. Walang pagbuo ng pangngaldiwa ang pandiwang balintiyak. Kung
walang pandiwang tahasan ang angkang-salita ay wala itong pangngaldiwa
(pag-iwan, pag-iiwan).
|
(3) Pantuwid at pandako ang maaaring tumuring sa pangngaldiwa. Gaya ng kaganapan ng pandiwang tahasan ang panuring ito; nagiging pantuwid ang paniyak ng pandiwang tahasan [5a|b 6a|c], salamantalang walang pagbago ng pantuwid [6b|d] at pandako [7a|b]. Tanging mga yari ang pariralang pangngaldiwa, malaya ito sa pangungusap [8] {5-3.2}.
|
(4) Walang malinaw na paghihiwalay ang mga pangngaldiwa at mga pangngalan na may panlapi. May pangngaldiwang lubhang malayo sa pandiwa; inilalarawan nito bilang pangngalan ang bagay, halimbawa pagkain . Sa mga kalagayang ito nagiging panlaping makangalan ang mga panlaping ukol sa pangngaldiwa.
(1) Walang tanging pananaw ang pangngaldiwang karaniwang inilalahad sa nauunang pangkat na {6-6.5}. Sa tabi nito may iba pang pangngaldiwang naglalarawan ng kilos na ginanap sa nakaraan. Tinatawag itong pangngaldiwang pangganap (susi {ND/G}). Ginagamit ito bilang paniyak [1], pantuwid [2], pandako [3] at malimit bilang pariralang pangngaldiwang pang-umpog [4]. Maaaring kaisa-isang bahagi ng parirala ang pangngaldiwa, kung ganito kawangis ito ng pang-abay [5].
|
(2) Gaya ng pangngaldiwang karaniwan, maaari ding ayusin ang pangngaldiwang pangganap alinsunod sa pandiwang tahasan. Binubuo ang pangngaldiwang pangganap sa pamamagitan ng unlaping pag- at ka- na maaaring ulitin:
|
(3) Hindi pangngaldiwang pangganap ang lahat ng salitang may pagka- at pagkaka-. Sa pamamagitan ng panlaping ito ay maaaring bumuo ng pangaldiwang "karaniwan" (magkaroọn → pagkakaroọn (dito)) at ng pangngalan (pagkatao). Maliwanag ito kung walang pandiwang kabagay ang angkang-salita: hindi maaaring pangngaldiwa ang pagkatatlọ [6] dahil walang pandiwa ang ugat na tatlọ. Ginagamit din bilang pangatnig ang pangngaldiwang pagkatapos.
|
Binubuo sa pamamagitan ng unlaping ka- na may diin ang tanging anyo ng pangngaldiwang tinatawag naming 'pangngaldiwang pang-ulit' (susi {ND/U}) {6A-6521}. Inilalarawan nito ang kilos na inuulit nang kalimitan at pinagkaugalian sa pangnagdaan. Dahil dito, nangingibabaw ang gamit nito sa pariralang pandakong may katungkulang pansanhi [1]. Madalang ang gamit nito bilang paniyak na may fokus na sanhi sa pangungusap na balintiyak [2].
|
Gaya ng ibang pangngaldiwa, maaaring iugnay ang pangngaldiwang pang-ulit sa pandiwang tahasan. Tinitiyak ng panlapi ng pandiwang tahasan kung paano buuin ang pangngaldiwang pang-ulit. Palagi itong may pag-uulit ng pantig (unang pantig ng ugat o unlaping ka-). Walang diin ang pantig na iniuulit. Magkaiba ang diin ng pangngaldiwang pang-ulit at ng katatapos.
|
Tungkol sa pagturing sa pantuwid o pandako, kapareho ng ibang pangngaldiwa ang pangngaldiwang pang-ulit [3 4].
|
(1) Ang katatapos ay anyong makadiwang may di-pangkaraniwang katangiang pampalaugnayan, pampalaanyuan at pansemantika (susi {DP}). May isa lamang anyong katatapos ang angkang-salita; hinango ito sa pandiwang tahasang -um- [1-3]. Nawawala ang panlaping -um-, binubuo ang anyo sa pamamagitan ng unlaping ka- at pag-uulit ng pantig (unang pantig ng ugat sa [1b], unlaping ka- sa [1c]). Dinidiinan ang pantig na inuulit.
|
(2) Pampalaugnayan, halos gaya ng pandiwang balintiyak ang katatapos. Ito ay panaguri ng pangungusap kung saan pantuwid ang paniyak ng pandiwang tahasan, walang paniyak ang pangungusap na may katatapos. Karaniwang may katatapos ang pandiwang {DT00} [1], pantuwid ang tagaganap. Madalang ang yaring may pandiwang {DT10} at {DT01}; doon nananatiling pantuwid (o pandako) ang pantuwid ng tahasang pangungusap na may pandiwang -um- [2] o ang pandako [3]. Sa yaring may katatapos, hindi maaaring gamitin ang pang-abay na na, maaari ang paggamit ng lamang o lang [1b 1c 2b 3b 4]. Di-batayang pangungusap ang yaring may katatapos dahil walang paniyak.
(3) Pansemantika, inilalarawan ng katatapos ang kilos na nangyari o tinapos noong ilang saglit. Walang ibang kapareho sa wikang Filipino ang katatapos; ito'y tanging pagkakasama ng panahunan at pananaw. Malimit ginagamit ang katatapos upang ilarawan ang kilos na tinapos nang mangyari ang iba pang kilos o pangyayari [4].
|
{Θ} Ibig sambitin hindi anyong pamanahon ng banghay ang katatapos. Binubuo ang isa lamang katatapos sa isang angkang-salita (at hindi tig-isa sa lahat ng pandiwang tahasan ng angkan). Iba-iba rin ang palaugnayan ng katatapos sa mga anyong pamanahon.
Pandiwa ang salitang-ubod ng pariralang pandiwa (susi {P-D}); pariralang pangnilalaman ang mga ito. Maaaring nagagamit na panaguri o paniyak ang pariralang pandiwa [1a 1b]. Kung gayon mayroon itong kabisaang buo sa pangungusap. Dalawang pandiwang kaugnay sa isang pangungusap ang tinatawag naming pandiwang nakakabit {6-7.2}. May pinaikling sugnay na makaangkop (wala itong paniyak) na gaya ng pariralang pandiwa [2] {13-4.6}.
|
Pariralang pandiwa din ang parirala ng pandiwari (walang kabisaang buo).
(1) May kaganapan ang pandiwang may kabisaang buo:
(2) Bukod sa kaganapan, maaaring ituring sa panuring ang pandiwa. Karaniwang panlapag na may pang-abay (o pang-uring nagagamit na pang-abay) ang panuring [1] {9-5.2}. Maaari ding ituring sa kataga ang pandiwa [2].
|
(3) Panuring din sa pandiwa ang kaganapang pantuwid, pandako at panlapag dahil ito'y bahagi ng pariralang pandiwa {6A-201 Θ}.
(1) Maaaring dalawang pandiwa sa isang pangungusap; tinatawag itong 'pandiwang nakakabit', isinasailalim sa unang pandiwa ang pangalawa. Halos palagi sa harap ng 'pandiwang pang-ibaba' (susi {P-D/B}) ang 'pandiwang pang-itaas' [1-5]. Malimit na nasa pawatas ang pandiwang pang-ibaba, lalo na kung dapat ihudyat ang pagkakaibaba [1-4]. Kung maliwanag ang pagkakaibaba maaring gamitin ang anyong panahunan [5]. Bumubuo ng pangungusap na tambalan [1 2 5] {13-4.5.1} o pangungusap na payak [3-5] {13-4.5.2} ang pandiwang nakakabit.
|
(2) May pang-angkop sa pagitan ng pandiwang nakakabit; sa pangungusap na payak ay panlapag ang pandiwang pang-ibaba. Karaniwang may bisa ang tuntuning maaaring kaltasin ang pang-angkop {5-2.2 (1)}.
Pangalawang pandiwa bilang paniyak → {2-4.5 (2)}
Sa Patakaran, pariralang pangnilalaman ang pariralang pandiwa.
Paggamit ng pariralang pandiwang may kabisaang buo | Mga bahagi ng pariralang pandiwa (sa tabi ng pandiwa) | ||
[1] | Panaguri {2-4.4} | ||
[2] | Paniyak {2-4.5} | ||
[3] | Walang kaganapan | ||
[4] | Pantuwid (kaganapan) | {6-2.1} | |
[5] | Pandako (kaganapan) | {6-2.2} | |
[6] | Panlapag (kaganapan) | {6-2.3} | |
[7] | Panlapag (pandiwang nakakabit) | {6-7.2} | |
[8] | Panlapag (pariralang pang-abay) | {9-5.2} | |
[9] | Panlapag (pang-abay na pangmarahil) | {9-6.1} |
Paggamit ng pariralang pandiwang walang kabisaang buo | Mga bahagi ng pariralang pandiwa | ||
[10] | Paniyak | Pandiwa (pawatas) | {2-4.5 (2)} |
[11] | Pandiwang pang-ibaba | Pandiwa (pawatas) | {6-7.2} |
[12] | Pandiwaring makaturing | Pandiwa (anyong pamanahon) | {6-6.4.1} |
[13] | Pandiwaring makaabay | Pandiwa (anyong pamanahon) | {6-6.4.2} |
[14] | Pandiwaring makangalan | Pandiwa (anyong pamanahon) | {6-6.4.3} |
[15] | Pandiwaring makangalan (pariralang pangkaroon) | Pandiwa | {10-4.1} |
Wikang Filipino ni
Armin Möller
http://www.germanlipa.de/filipino/ug_D_04.html 11 Oktubre 2010 / 211229 |