Werkstatt / Gawaan: Rosas   (• Rosas)

1 Einleitung
3 Originaltext

1 Einleitung / Pambungad

Quelle: Lahan, Virgie Guyguyong: Tanungin Mo Ang Mga Rosas
LIWAYWAY, 25 Setyembre 2006 { Liwayway}

3 Texte / Mga kasulatan

{3.31}
Reyna ng mga Rosas ang dapat daw na itawag sa iyo dahil bihasa ka sa pagtatanim ng mga rosas, sabi ng isang family driver. Nautusan ito ng kanyang boss na bumili ng mga pananim sa Gardens na kung saan ikaw ay namamasukan.Rosenkönigin sollte man dich nennen, sagen sie, weil du erfahren bist im Züchten von Rosen bist, sagte ein Fahrer. Sein Chef schickte ihn zu Gardens Pflanzen kaufen, wo du oft hingehst.

{3.32}
Marami siyang tanong tungkol sa pag-aalaga ng mga halaman. Para siyang tagasiyasat. Kulang na lang ng video cam ito upang gawing dokumentaryo sa telebisyon ang inyong pagkikita. Labis siyang humanga sa kaalaman mo sa paghahardin. "Dapat ay meron ding hari, di ba? Meron ka na ba no'n?" usisa niya. Er hat viele Fragen, wie man Pflanzen züchtet. Wie ein Kriminalbeamter. Es hat nur die Videokamera gefehlt, um eine Dokumentation fürs Fernsehen über das Gesehene zu machen. So sehr hat er das Wissen über die Gärtnerei bewundert. "Es sollte auch einen König geben, nicht wahr? Bist du das etwa?", wollte sie herausfinden.

{3.33}
"Wala. Wala pa. Kasalukuyan pang naghahanap." Iyon ang sagot mo. "Aha! May kutob akong nahanap mo na siya." Isinenyas niya ang kanyang sarili sa iyo. Naibigan mo ang kanyang biro. Doon nagsimula ang kasaysayan ng inyong pag-iibigan ni mister. "Nein. Noch nicht. Zur Zeit suche ich noch." Das war deine Antwort. "Aha, ich hab das Gefühl, du hast sie gesucht." Er zeigte seine Gefühle für dich. Du wünschst seine Neckereien. Dort fing die Geschichte deiner Liebe mit deinem Mann an.

{3.34}
Nagkasundo kayo ni mister na magtulungan upang mapag-aral ang inyong dalawang anak, mapaunlad ang inyong kabuhayan at ... upang mapalaki ang inyong bahay! Sang-ayon kayong mag-asawa na kailangan ninyo ng malaking bahay para bumagay ito sa inyong hardin ng mga rosas. Maliit lang ang naipatayo niyong bahay ni mister ngunit hinahangaan ito ng marami dahil sa mga halamang nakatanim sa paligid nito. Du und dein Mann haben sich gut verstanden einander zu helfen, um eure beiden Kinder zur Schule gehen zu lassen, euren Lebnsstandard zu erhöhen und ... euer Haus zu vergrößern. Ihr wart bereit zu heiraten, weil ihr ein großes Haus wolltet, das zu eurem Rosengarten passt. Klein war das Haus, das ihr beide bauen konntet, aber ihr habt es sehr bewundert wegen der Pflanzen, die ihr nebenan pflanzen konntet.

{3.35}
"Regular mong gupitin ang mga rosas upang mabigyan ng pagkakataong lumabas ang ibang buko. Ugaliin mo ring kausapin sila. Iyon ang sikreto ng matagumpay na paghahardin," bilin mo kay mister bago ka umalis. "Opo, kamahalan," biro ni mister. "Pagbalik mo, may palasyo na tayo at may paktorya na tayo ng mga rosas!" Pagkatapos ay sumeryoso ang kanyang mukha. "Alalahanin mong tiwala ako sa iyo kaya kita papayagang mangibang-bansa." "Schneide die Rosen regelmäßig, um den anderer Knospen eine Gelegenheit zum Blühen zu geben. Sprich immer mit ihnen. Das ist das Erfolgsgeheimnis des Gärtnerns", ermahntest du deinen Mann vor deiner Abreise. "Sehr wohl, Euer Gnaden", scherzt dein Mann. "Wenn du zurückkommst, werden wir einen Palast haben und eine Fabrik für Rosen!" Daraufhin wurde sein Gesicht ernst. "Sorg dich mal, dass ich dir vertraue, dass ich dir erlaube, ins Ausland zu gehen."

{3.36}
"Maaasahan mo ako, mahal. Pangako. Saksi ang mga rosas na iyan sa aking katapatan sa iyo," paniyak mo. Dala mo sa iyong paglalakbay ang libu-libo ninyong pangarap na mag-asawa. Dala mo rin ang pagmamahal at pagtitiwala sa iyo ni mister. Lahat ng ito at tibay sa dibdib ang kasama mong pumasok sa loob ng imigrasyon. "Vertrau mir, Liebling. Versprochen. Die Rosen hier sind Zeuge für mein Ehrlichkeit dir gegenüber", versicherst du. Du trägst auf diese Reise die tausende Träume der Ehe. Du trägst auch die Liebe und das Vertrauen deines Mannes in dir. All dies und die Stärke im Herzen sind dein Begleiter, wenn due außerhalb der Passkontrolle bist.

{3.37}
Tagsibol noong dumating ka sa Jordan. Es war Frühling, als du in Jordanien ankamst.

Laking bilib (bilib |1| ≈ hangad) mo sa mga grande at sementadong mga bahay na pare-parehong puti ang kulay. Halos bawat balkon ng mga gusali ay nadispleyan ng halaman at ang mga bintana ay naadornohan ng nakabiting hardin! Kahit hindi sagana sa tubig ang bahaging ito ng Asya ay masipag ang mga taong magtanim ng mga halaman sa kanilang bakuran.

{3.38}
Kinabahan ka noong pumasok ang sasakyang sumundo sa iyo sa metal na gate ng malapalasyong bahay. O, Diyos na maawain! Paano mo makayanang linisin ang bahay na ito? Hindi mo napansiri ang hilera ng mga nakaunipormeng tagalingkod sa bahay dahil ang paraiso ng mga rosas ang natunghayan mo. Walang kaparis ang kagandahan nila.

{3.39}
Pagkaraan ng isang buwan, napansin ng mga amo mo ang iyong kaalaman sa paghahardin kaya inatasan ka na maging kanang kamay ng kanilang hardinero na Ehipto. Ganoon na lamang ang iyong kasiyahan. Puno ang puso mo sa tuwa at galak tuwing nasa hardin ka. Walang anuman sa iyo kung nakababad ka sa araw. Ang huni ng mga ibon at ang tana win ng sari-saring halaman ang konsuwelo mo lalo na ang mga malahiganteng rosas. Ang mga rosas na ito ang kinakausap mo tuwing nakararamdam ka ng masidhing pananabik.

{3.40}
"Ako ba ang iniisip mo tuwing kinakausap mo sila?" "Siyempre naman. Sabi nga ng mga amo ko, nabubuang na raw ako," biro mo. Lagi kayong masaya ni mister tuwing nag-uusap sa telepono. Parang magkatabi lang kayo kung magbiruan. Mahal ka ni mister at mahal mo rin siya. Gagawin niyo ang lahat upang hindi masira ng tiwala niyo sa isa't isa. "Denkst du an mich, wenn du mit ihnen sprichst?" "Natürlich immer. Meine Chefs sagen immer, dass ich ...", so scherzt du. Immer bist du und dein Mann glücklich, wenn ihr telefoniert. Einander nahe seid ihr, wenn ihr scherzt. Dein Mann liebt dich, und du liebst ihn auch. Ihr werdet alles tun, um euer gegenseitiges Vertrauen nicht zu zerstören.

{3.41}
Biyernes. Araw ito ng pagsasamba ng mga mamamayan sa Jordan. Araw ito ng pamamahinga kaya ikaw ay pinalalabas ng iyong amo tuwing Biyernes. Malimit kang magtambay sa bahay ng iyong kumare sa downtown. Malaki-laki at malinis ang inuupahan niyang bahay kaya maraming manggagawang kababayan ang nagde-day-off doon sa kanya. Nakikihati na lang ang mga ito sa bayad ng koryente, tubig at pagkain. Freitag. Das ist der Tag, wo die Einheimischen beten gehen. Tag der Ruhe, deshalb hat dich dein Chef freitags ausgehen lassen. Oft bist du sofort im Haus deiner Patin im Stadtzentrum. Groß und sauber ist ihre Mietwohnung weil viele Landsleute-Arbeiter dort ihren freien Tag verbringen. Sie teilen nur das Geld für Strom, Wasser und Essen.

{3.42}
Madalas may salu-salo roon. May inuman, kainan, tsismisan, karaokehan, atbp. Tuwing may kantahan, may iyakan lalo na kung malungkot ang kantang nakatutok sa karaoke; mga kanta na puno ng dalamhati't pag-isa sa pag-ibig. Habang tinitira ang nakatutok na kanta ay sinasabayan naman ng konting drama ito. "Mars, ba't sila umiiyak?" naitanong mo. "Ano pa, e di nagsesentimental sila dahil nalulong na sila sa bisyo." "Bisyo? A-ano'ng bisyo?" "Ano pa, e di lalaki! Panlalalaki ang bisyo nila. May mister sila sa 'Pinas pero may mister din sila rito. Ang labas, konsiyertsiya sabay ligaya, ganoon! Kaya sila nagdi-drama. Tawag sa kanila ay drama queen!" Dort gibt es oft Feste. Trinken, essen, klatschen, Karaoke usw. Während des Singens hört man weinen, wenn eine ergreifende Melodie da noch etwas Drama dazu bringt. "Mars, warum weinen die? hast du gefragt. "Was schon, richtig sentimental sind die nicht weil sie sie zum Laster gezwungen werden." "Laster, was für ein Laster?" "Was sonst, die Männer. Von den Männern kommt ihr Laster. Sie haben einen Mann in den Philippinen, aber hier haben sie auch einen. Das Ergebnis, Gewissen mit Glücklichkeit, so ist das. Weil sie Theater spielen. Theaterkönigin ist der Name für sie."

{3.43}
Napalunok ka. Gusto mo rin tuloy umiyak dahil naaawa ka sa mga mister ng mga reynang ito na mayroon ng kanya-kanyang asa-asawahan. Wala na bang respeto ang mga ito sa kanilang sarili at sa kanilang asawa at pamilya sa 'Pinas? Hindi kaya sila nakonsiyensiya? "Mars, hindi ko kayang gawin iyan sa asawa ko," sabi mo sabay kurus sa iyong dibdib. "Aba, Mars, dahan-dahan ka sa pananalita. Huwag mong sabihin iyan dahil mapaparusahan ka," sabi ng isang ginang na nakarinig. "Sinong mapaparusahan? Ako? Na mabait? At walang kabit?" Du schluckst. Du willst auch weiter heulen, da du hoffst auf die Männer dieser Königin hier mit ihrem Männerladen. Haben sie keinen Respekt für sich selbst und ihre Ehegatten und Familie in den Philippinen? Haben sie den kein Gewissen? "Mars, Ich kann sowas meinem Mann nicht antun", sagst du, während du dich bekreuzigst. "Oh, Mars, du hast leicht reden. Sag sowas nicht, weil du gestraft werden kannst", sagt eine Frau, die das gehört hat. "Wer wird gestraft? Ich? Bin doch nicht schlecht? Und ohne Freund?"

{3.44}
"Mars, ang ibig sabihin no'ng maparusahan ay babalik sa iyo ang sinabi mo," paliwanag ng isa. "Ganyan ka lang dahil hindi ka pa nakakita ng papa. Pustahan tayo, bago matapos ang kontrata mo, may papa ka na rin!" "Amen!" Kinilabutan ka sa mga narinig mo. Tawanan ang mga drama queen sa loob ng bahay. Kahit hindi tunay na magkukumare ang mga ito ay solidong Mare o Mars ang bansag nila sa isa't isa. "Mars, was ich eben sagen wollte, deine Strafe ist, dass du deine Worte zurücknehmen wirst", erklärt eine andere. "Du bist nur so, weil du noch nicht einen Onkel gefunden hast. Wetten wir, ehe dein Vertrag zu Ende ist, hast du auch einen." "Amen!" Du bekommst eine Gänsehaut von dem, was du gehört hast. Das Gelächter der Theaterköniginnen drinnen im Haus. Weil sie keine echten Patentanten sind, reden sie sich untereinander mit Mare oder Mars an.

{3.45}
Ganoon sa Abu Sherif tuwing Biyernes. Pagkakataon ito para sa mga kontratadong manggagawa upang makapagsimba, makabili ng mga pagkaing Pinoy at upang makapiling ang kanilang mga kamag-anakan o kaibigan na nagtatrabaho rin sa bahaging ito ng Asya. Para sa iba, pagkakataon din ito upang ituloy ang kani-kanilang bisyo. Bago ka umuwi sa bahay ng amo mo nang gabing iyon ng Biyernes ay tumawag ka muna s Pilipinas upang kumustahin ang iyong pamilya Nag-agawan ang mga anak mong makipag-usa sa iyo sa telepono. Nag-usap din kayo ni mister. Sabik ka sa kanya ngunit mas matindi ang kanyang pananabik.

{3.46}
May kasabihan na mas maige raw ang nararamdaman ng taong umaalis kaysa taong naiiwan sa Pilipinas. Mas madali raw ang kalungkutan sa ibang bansa dahil doon ay wala kang inaatupag kundi trabaho at sarili mo lamang habang sa Pilipinas ay pagod na nga ang katawan mo sa trabaho, aasikasuhin mo pa ang mga bata pagdating mo sa bahay. Pagkatapos ay iisipin mo pa kung ano at kung saan ka kukuha ng ihahain mamaya para sa pamilya mo. Hay naku, tunay ang kasabihan, di ba, Mars? Kawawa naman ang mga mister na naiiwan sa Pilipinas.

{3.47}
Hindi mo sinabi kay mister ang iyong naobserhahan sa Abu Sherif. Ayaw mong mag-alala siya. Kagaya ng dati, nagbalitaan kayo tungkol sa mga bata. At tungkol sa mga rosas. Dumarami raw ang koleksiyon ni mister ng iba ibang klase ng rosas. Ibinalita niya sa iyo na ma maraming tao ngayon ang dumarayo sa inyo upang matunghayan ang mga malulusog na pananim niya. "Kahapon may nag-order ng mga rosas. Gamitin daw nila sa pagdekoreyt," dugtong pa ni mister. "Wow, p'wede ka na palang magnegosyo ng rosas!" "Ano'ng p'wede? Sinimulan ko na." Du hast deinem Mann nicht gesagt, was du in Abu Sherif beobachtet hast. Er soll sich keine Sorgen machen. Letztes Mal, habt ihr über die Kinder gesprochen. Und über die Rosen. Er sagt, seine Sammlung von Rosen wird um andere Arten größer. Er erzählte dir, dass jetzt viele Leute zu euch kommen, um ...

{3.48}
Natutuwa ka sa magandang balita ni mister. Gabi-gabi ay naisip mo na kay suwerte mo dahil mabait at masipag ang iyong asawa. Maalalahanin at responsible. Ano pa ang hahanapin mo sa isang asawa? Alam mo rin na hindi siya nagluluko. Ganoon din ang nararamdaman niya tungkol sa iyo. Tiwalang-tiwala kayo sa isa't isa. Mapalad kayong mag-asawa.

{3.49}
Regular ka kung magpadala ng pera. Magtatapos na ang inyong panganay sa haiskul. Magtatapos naman sa elementarya ang bunso sa susunod na taon. Maganda ang takbo ng maliit na negosyo ni mister. Naglabas pa siya ng isang hulugang jeepney. Masipag siyang kumayod. Kapwa kayo kumaakayod at sa pamamagitan ng inyong pagpupursige, kayang-kaya niyong mag-asawa na paunlarin ang inyong kabuhayan, tustusan ang pag-aaral ng inyong mga anak at palakihin ang inyong bahay. Regelmäßig bist du, wenn es ums Geld schicken geht. Euer Ältester beendet jetzt die Mittelschule. Nächstes Jahr beendet der Kleinste die Grundschule. Gut läuft das kleine Geschäft deines Mannes. Er fährt noch immer mit einem Jeepnee auf Ratenzahlung. Fleißig kratzen sie alles zusammen. ... und mit Hilfe ihrer Ausdauer, ist es euch Eheleuten leicht, euren Lebensstandard zu verbessern, die Schule eurer Kinder zu bezahlen und euer Haus zu vergrößern.

{3.50}
Biyernes na naman sa Abu Sherif. Araw ng pamamahinga. Gaya ng dati, hindi normal ang araw ng Biyernes kung walang kasayahan. Kung may kasayahan, may karaokehan. At kung may karaokehan, may crying time. "Hoy, mga reyna, p'wede ba tigilan niyo na 'yang crying-crying na iyan?" sabi mo nang may kasamang pagyayabang. Kaya mong magyabang dahil matino ka. Wala kang masamang bisyo. Malinis ang iyong budhi. Naiinis ang mga mare mo sa iyo. May karapatan silang mainis dahil nadapa na nga raw sila bakit mo pa sila minamaliit. Parang napakasama na nila. Dapat ay nakaiintindi ka raw dahil tao lamang sila na marupok. Tao daw sila ... na may pangangailangan. Es ist wieder Freitag in Abu Sherif. Arbeitsfreier Tag. Wie bisher, Freitag ist nicht normal, wenn es keine Vergnügungen gibt. Wenn es Vergnügen gibt, gibt es Karaoke. Und wenn es Karaoke gibt, dann ist Heule-Zeit. "Auf, ihr Königinnen, könnt ihr da aufhören zu heulen?" sagst du während der gemeinsamen Angeberei. Du kannst gut angeben, weil du rechtschaffen bist. Du hast kein schlimmes Laster. Du hast ein reines Gewissen. Deine Mare sind böse. Sie haben ein schlechtes Schicksal, weil sie ausgerutscht sind, warum erhebst du dich über sie? Als ob sie sehr schlecht wären. Du musst verstehen, weil sie auch nur schwache Menschen sind. Menschen mit Bedürfnissen, sagt sie.

{3.51}
"Tao lamang? Mga mars, hindi 'yan sapat na dahilan upang kayo ay humanap ng ibang asawa," pangaral mo. "Mars, hindi naman kasalanan ang panlalaki dahil dito lang namin sila asawa!" pangatwiran ng isa. "At saka, Mars, pag-uwi naman sa 'Pinas, siyempre 'yong asawa ko pa rin ang aking asawa!" dugtong ng isa pa. "Apir!" Nagtawanan uli ang mga magkukumare. Nagtunggahan pa sila ng beer sabay lambing sa kanilang mga asa-asawahan na nakikiinom sa mga kalalakihang kababayan. Inis kang umuwi. Nakiusap ka sa iyong mga amo na perahin na lang nila ang araw ng Biyernes mo upang hindi ka na lang magpahinga sa labas. "Nur Menschen? Ihr Lieben, das ist nicht genügend Grund, um einen anderen Mann zu suchen", predigst du. "Mars, das mit den Männern ist keine Sünde, weil sie nur hier unsere Männer sind", erklärt eine. "Und dann, Mars, wenn wir zurückkommen nach den Philippinen, dann ist immer noch mein Mann dort!" fügt eine andere hinzu. "Los jetzt!" Die Frauen sind wieder glücklich. Sie trinken Bier in großen Zügen zärtlich zusammen mit ihren Männern, die mit ihren männlichen Landsleuten trinken. Ärgerlich gehst du heim. Du hast deine Chefs gebeten, dich freitags zu bezahlen, damit du dann nicht mehr ausgehen brauchst.

{3.52}
Pinupuri ng mga amo mo ang iyong mungkahi subalit hindi raw posible dahil ibig na nilang mag-live-out ka. Mas maige raw kung naka-live-out ka para maiwasan ang awayan ng mga tagalinis ng bahay na mga Sri Lanki at Indonesian. Naiinggit kasi ang mga ito sa iyo dahil magaan daw ang trabaho mo. Deins Chefs loben deinen Vorschlag, aber das sei nicht möglich, weil sie möchten, dass du [nicht] außerhalb wohnst. Du sagst, es sei viel besser, wenn du außerhalb wohnen würdest, um Streit mit den Putzfrauen aus Sri Langka und Indonesien. Weil sie neidisch sind, dass deine Arbeit leicht ist.

{3.53}
Nanghinayang ka. Mas nakameinenos kasi piling live-in ka ngunit wala kang nagawa. Iyon ang kagustuhan ng mga amo mo, kailangang iyon ang sundin mo kundi'y mawawalian ka ng trabaho. Tiis ang ginawa mo lalo na kung umuulan at maraming naghihintay ng taksi. Tiis din ang ginawa mo lalo na kung tiyempo ng Ramadan dahil konti lang ang taksing pumapasada at nag-uunahan ang mga taong makasakay. Ayaw mo namang sumakay sa mga bus dahil siksikan ang mga ito at kadalasa'y mga kalalakihan lang ang sumasakay. Naasiwa ka dahil kung makatingin ang mga lalaki sa banyagang babae ay parang hubad ang mga babae. Du beruhigst dich. ... aber du hast nichts zu tun. Das ist der Wunsch deiner Chefs, du musst ihnen folgen, oder du verlierst deine Arbeit. Eine Plackerei ist, was du tust, vor allem, wenn es regnet und du oft auf ein Taxi warten musst. Plackerei auch, wenn es Ramadan-Zeit ist, weil es wenig Taxis gibt und die Leute drängeln. Mit dem Bus willst du auch nicht fahren, weil man dort eingepresst wird und oft nur Männer die Fahrgäste sind. Du ... es weil die Männer auf die ausländischen Frauen sehen, als ob sie nackt wären.

{3.54}
"Mga manyakis talaga! Ang babaho panay ang daing mo sa kumare mo. Mars, konting tiis. Masasanay ka rin sa buhay ng live-out. Kapag sanay ka na susumbatan pa ako kung bakit di ko sinabi sa iyo noong una na totoo palang masarap ang mag-live-out." "Mars, imposibleng mangyari 'yan," 'ika mo. "Mars, walang imposible rito sa Abu Sherif."

{3.55}
Totoo ang sinabi ng kumare mo. Mas maige ang manirahan sa labas dahil mas maraming libreng oras. Kagaya ngayon, maaga kang umuwi dahil wala 'yong mga amo mo. Nakapunta ka bayan upang mamili ng mga sariwang isda at pang mga putahe para sa lulutuin mo bukas. Bukas kasi ang iyong kaarawan.

{3.56}
"Happy birthday! Natanggap mo ba ang card na naipadala ko?" si mister. "Oo. Salamat sa iniligpit mong rosas sa loob." "Pasensiya ka na't tuyong rosas lang ang naipadala ko. Pag-uwi mo rito iispoylin kita," biro ni mister noong nag-usap kayo. Tumawa ka. Kahit sa pamamagitan lang ng telepono ay nakuha pa ni mister na pasiklabin ang iyong damdamin. "Herzlichen Glückwunsch! Hast du die Karte bekommen, die ich geschickt habe?" fragt dein Mann. "Ja, danke für die Rosen, die du da hereingelegt hast." "Verzeih mir, dass ich nur trockene Rosen geschickt habe. Wenn du zurück bist, werde ich dich verwöhnen", scherzt dein Mann am Telefon. Du hast gelacht. Obwohl nur am Telefon,

{3.57}
"Ang suwerte naman ng mister mo." Galing sa likuran mo ang bagong boses na iyon. Nilingon mo. "Siguro guwapo siya dahil maganda ka. Karamihan kasi sa magagandang babae ay sa mga guwapo rin bumabagsak." Nakatataba ng damdamin ang bawat katagang nagmumula sa bibig ng bagong mukha. "Salamat," sagot mo sabay pasok sa kusina upang mag-usisa. "Mars, sino ba ang adonis na iyon?" "Kaibigan siya ng asawa ko rito, Mars. Bakit, naguguwapuhan ka ba?" may kasamang kapilyahan ang bulong ng kumare mo. "Mars, ha. Huwag kang ganyan. Nagtatanong lang ako," palusot mo. "Dein Mann hat Glück." Von hinter dir kommen diese neuen Stimmen. Du blickst zurück. "Sicher sieht er gut aus, weil du hübsch bist. Weil viele hübsche Frauen auf die gutaussehenden Männer fallen." ... der Gefühle auf dem Mund des neuen Gesichtes. "Danke", antwortest du und gehst gleichzeitig in die Küche um mehr zu erfahren. "Mars, wer ist dieser Adonis?" "Er ist ein Freund meines hiesigen Mannes, Mars. Warum, findest du ihn gut aussehend?"

{3.58}
Napag-alaman mo na nagtatrabaho ang adonis na ito sa labas ng siyudad. Inhinyero raw sa isang malaking paktorya. Nararapat palang ikarangal ang pagdalo niya sa pagdiwang ng iyong kaarawan. Lumabas ka uli sa sala upang pakinggan ang pagkanta niya.

{3.59}
Mapanukso ang mga tingin ng adonis sa iyo habang siya ay kumakanta. Bawat titig niya sa iyo ay pumapasok sa iyong dibdib na noon din ay unti-unting sumisiklab. Ikaw ay namumula. Nanginginig ang mga tuhod mo lalo na noong isayaw ka niya at nagdikit ang inyong mga katawan.

{3.60}
Diyos na nakikinig! sigaw ng iyong damdamin. Ito na kaya ang parusang sinasabi ng mga kumare mo noon? Ito na kaya ang nakatakdang araw na pagdating ng tukso? Masarap ang tukso. Mainit ang tukso; habang nilalayuan mo pilit namang nilalapitan ka. Parang halamang rosas ang tukso: habang ginugupitan, lalong lumalago; habang bumubukadkad, lalong gumaganda. Lalong bumabango!

{3.61}
Pumasok ka sa iyong kuwarto upang huminga nang malalim. Ibig mong punasin ang mga panakaw na hipo ng adonis na ito sa iyong mga braso ngunit hindi mo pinunas. Nilanghap mo ang amoy ng kanyang cologne na naiwan sa iyong balat. Ah, ibig mong magkadikit uli ang inyong mga katawan.

{3.62}
Kinakabahan ka sa mga sandaling iyon ngunit lumulukso ang iyong damdamin. Sumubsob ka sa unan. Pumanalangin ka na palakasin ang iyong loob ngunit lalong humina ang Iqob mo sapagkat noon din ay pinagmamasdan ka'pala ng adonis na ito.

{3.63}
Mars, maalam at mabilis si adonis. Kaya niyang basahin ang lengguwahe sa iyong mga mata at katawan. Hindi ka man lang nagkunwaring lumaban, kusa kang nagpatalo. Bago siya umuwi nang gabing iyon ay nagkaigihan na kayo. Ganito pala ang pakiramdam nang muling umiibig 'ika mo. Mars, pag-ibig nga ba ang dumating sa iyo o tukso ang kumatok sa iyo?

{3.64}
"O tukso, layuan mo ako!" Kanta sabay tawa ang mga kumare mo. Nagtunggahan na naman sila. Palakasan sila sa pagkanta upang ipagdiwang ang pagsali mo sa kanilang samahan; sa kanilang masamang bisyo. Tama sila, bago matapos ang kontrata mo ay may papa ka na rin, Naparusahan ka, Mars. Isa ka na sa kanila. "O, tukso, lapitan mo ako!" lalong lumalakas ang tono nina kumare. May bago silang rekrut kaya bigay hilig sila sa pagkanta.

{3.65}
Biyernes na naman. Araw ng pagtawag mo sa 'Pinas. Mura ang pagtawag sa araw na ito dahil maraming promosyon sa mga telekomyunikasyon. Ito ang unang Biyernes na napansin mo na ang mga pinanabikan mong boses ng iyong pamilya ay unti-unting nawawala ang dating. "Mamang, alam mo bumubukadkad na ang mga rosas natin. Ang dami! Si Papang kasi panay ang dilig at gupit niya sa mga halaman." "Talaga?" iyon lang ang sagot mo kay bunso. "Ha'mo at padadalhan kita ng larawan," singit ni mister sa telepono.

{3.66}
"Sige nga," matamlay ang pagsagot mo kay mister. Napawi na 'yong boses mo na puno ng buhay at kasiyahan. Hindi na matamis ang pandinig mo sa boses ni mister. Tinanong ka kung may sakit ka. Oo, ang sagot mo at sinabayan mo pa ng pag-ubo.

{3.67}
Malungkot na ibinaba ni mister ang telepono para raw makapagpahinga ka. Mars, ang galing mong umarte. Kunwa'y nawawala ang boses mo at nanghihina ka kaya nagpaalam ka na. Hindi alam ni mister na pagbaba mo ng telepono ay agad kang hinila ng iyong papa na nakahiga sa kama at kanina ka pa hinihipo sa likod. Sapat na ang mga hipo niya-upang kayo ay magpatuloy sa paglaro ng apoy. Mars, nalulong ka na sa larong ito.

{3.68}
Magdadalawang taon ka na sa Jordan. Malapit nang matapos ang unang kontrata mo ngunit wala kang balak na umuwi. Arig dahilan mo ay katulad na rin ng pangatuwiran ng mga kumare mo: Bakit ka pa uuwi kung mayroon ka namang asawa sa ibang bansa na mas masarap magmahal?

{3.69}
Mars, sadyang mas masarap kumarinyo ang iyong papa. Wala siyang sawa sa pagtupad ng iyong mga kamunduhang pangangailangan. Panay ang dilig sa iyo. Ganado ka sa pagkayod. Ngunit ... kung may glorya, may problema: dinidiligan ka nga ni papa sa gabi, dinudukutan ka naman sa bulsa. Ginagamit ka na'y kinukuwartahan ka pa. Doble gana si papa! Dahil ginagastahan mo si papa, lumiliit na ang perang pinapadala mo sa Pilipinas.

{3.70}
"Mahal kasi ang manirahan sa labas dahil sa upa ng bahay, koryente at tubig," sabi mo kay mister. "Naintindihan kita," sagot ni mister. Muli ay kumagat sa kanya ang mga inimbento mong kadahilanan. "Hindi ako uuwi pagkatapos ng kontrata ko dahil wala akong ipon. Nakakahiya naman diyan sa atin kung wala akong maiuuwi," 'kamo. "E, ano kung wala kang maiuuwi? Alam naman ng lahat ha hindi ka makaipon dahil regular kang magpadala ng pera. At saka kumikita naman ako, may pera tayo pag balik mo rito."

{3.71}
"Ba't ba ang kulit-kulit mo? Sabi nang walang pera, e!" Pinagbagsakan mo ng telepono si mister. Nagulat siya pati ang mga bata. Bakit daw biglang nag-init ang ulo mo? Bakit tila yata may bumabagabag sa iyo? May sakit ka lang daw sabi ni mister sa mga bata.

{3.72}
Kinabukasan ay sinubukan ni mister na tawagan ka subalit walang sumasagot sa telepono mo. Ang akala niya ay galit ka pa rin sa kanya kaya nagpasiya siyang palamigin muna ang ulo mo. Hindi na siya tumawag bago lumuwas sa Manila. May umarkila sa kanyang sasakyan kung kaya't wala siya noong tumawag ka.

{3.73}
Nakitaan mo ng pagkakataong ito na lasunin ang isip ng mga anak mo upang isakatuparan ang lihim mong piano na putulin na ang relasyon mo sa kanilang ama. Mars, dahil lang sa iyong masamang bisyo ay gagawa ka ng di kanais-nais kay mister. Sa iyong mister na mabait at walang kamalay-malay sa iyong pakana.

{3.74}
"Ayun, pumunta ang ama niyo sa Manila na hindi man lang pinaalam sa akin. Siguro meron na siyang kinalolokohang babae. Sabihin niyo sa ama niyo, hindi na ako uuwi sa atin dahil may iba na siyang asawa!" "Mamang naman. Hindi ganoon si Papang. Mabait siyang talaga. Nagbiyahe lang siya dahil may ihahatid sa airport."

{3.75}
Dama mo sa boses ng dalawa mong dalaga na masakit sa kanila ang iyong paratang tungkol sa kanilang ama. Ipinagtatanggol nila siya. Mahapdi sa iyong kalooban ito ngunit kailangang ipagpilitan mo ang iyong pagkukunyaring paratang. Nagawa mong pasamain ang iyong mister sa pandinig ng mga anak mo para lang mabigyan ng sapat na dahilan ang iyong masamang gawain.

{3.76}
Mars, nasaan na yaong ginang na mabait at nangakong hindi kailanman lolokohin ang kanyang asawa? Nasaan na iyong ulirang asawa na regular na magpadala ng pera sa Pilipinas? Nasaan na si kumareng mabait na mistulang baliw kung kumausap sa mga magagandang rosas sa kapiligiran upang pawiin lamang ang kanyang pananabik kay mister?

{3.77}
Mars, tagsibol na naman. Nakausap mo na ba ang mga rosas sa hardin ng mga amo mo? Kailan mo kinumusta si mister at ang mga rosas sa inyong bakuran na dinarayo ng mga tao sa mga karatig bayan? Maalala mo ba ang iyonig pangako kay mister noon na magiging tapat ka sa kanya? Saksi ang mga rosas sa iyong pangako, Mars. Maalala mo? Ah, ang lahat ng pangakong iyon ay naglaho na.

{3.78}
"Mars, masama 'yang ginagawa mo. Kawawa naman ang inyong mga anak." "Mare, pinadadalhan ko naman ang mga bata ng pera, a." "Kailan ka huling nagpadala? Noong isang taon?" "Mars, bahala na ang asawa ko. May hanapbuhay naman siya," pangatwiran mo. "Ano'ng silbi ng kanyang kinikita? Di ba dapat lamang na magtulungan kami?"

{3.79}
Iba na talaga ang takbo ng iyong pag-iisip. Ang rason mo ay katulad na rin ng rason ng mga kumare mo na pinapangaralan mo noon. Hindi mo na iniisip ang kapakanan ng pamilya mo. Nasa basura na ang mga plano't pangarap niyo ni mister. Masama ang loob ng mga anak mo noong nalamang hindi ka uuwi. Nasaktan sila sa paratang mo sa kanilang ama kaya nagrebelde ang panganay mong dalaga. Nakipagtanan siya. Subalit sa halip na guluhin ka ng iyong budhi ay nakitaan mo ang sitwasyon ng pagkakataon upang igiit muli ang pagkukulang ni mister.

{3.80}
"Kasalanan ng ama mo ito!" sigaw mo kay bunso. "Mamang, kayo ang may kasalanan!" "Ang ama mo ang dapat mong sumbatan, hindi ako! At ... huwag na huwag mo uli akong pagsalitaan ng ganyan dahil hindi na ako magpapadadala ng pera!" "Ano'ng pera? Hindi naman kayo nagpapadala ng pera. May pera naman si Papang. Ibigay niyo na lang ang pera niyo sa inyong kabit! Kayo ang may kasalanan sa pagwala ni ate!"

{3.81}
Nagsisigaw si bunso. Pinagbagsakan ka ng telepono. Galit ka. Nanginginig ka sa galit. Ibinaling mo ang iyong galit sa iyong papa, sa kabit mong nakadekuwatro habang nanonood ng TFC. "Aba, huwag mo akong masigaw-sigawan nang ganyan dahil hindi ko kasalanan ang gusot ng iyong pamilya!" "Ano'ng hindi? Nang dahil sa iyo ay nagkagulu-gulo ang pamilya ko!" "Bakit ako ang sisihin mo? Sisihin mo ang kalibugan mo!" "Walanghiya ka! lyan pa ang sasabihin mo sa kabila ng kabaitan ko sa iyo?"

{3.82}
Binato mo si papa ng sapatos. Tinamaan siya sa ilong. Dumugo ito. Umakyat ang galit niya sa ulo. Nagsalubong ang galit niyong dalawa. Giyera ang labas. Tumayo siya at binugbog ka. Hindi pa sapat iyong pagbugbog niya sa iyo kaya hinila ka niya saka itinulak sa may dingding. Maraming nakarinig sa iyong paghingi ng saklolo ngunit walang ibig lumapit.

{3.83}
Ganoon sa Abu Sherif, walang pakialamanan. Gulo mo, problema mo. Tumigil lang ang sigawan sa bahay mo noong marinig niyo ang sirena ng sasakyan ng pulisya. Salamat na lang at di itinuro ng mga usyoso ang bahay mo. Nalibre kayong magkalaguyo. Walang napulis, walang nakulong.

{3.84}
"Pasensiya ka na. Hindi na mauulit ito," sabi ng iyong papa habang ikaw ay sinusuyo. Patuloy ang iyong pag-iyak at halos di ka makatayo sa iyong kinaroroonan. Magaling siyang kumarinyo kaya kahit mahapdi ang iyong katawan ay hinayaan mong magpakalunod uli sa iyong kamunduhan. Ayos na naman si kumare! lyon ang biruan ng mga kapitbahay.

{3.85}
Hindi na naulit ang giyerang namagitan sa inyo ng iyong asa-asawahan ... ng iyong papa dahil maingat ka na. Takot kang pagalitin siyang muli dahil baka ikaw ay ipagpapalit sa mga bagong dating na kababayang manggagawa.

{3.86}
Turing mo na sa kanya ay tunay na asawa. Inaasikaso mo ang lahat ng kanyang pangangailangan. Pagdating niya tuwing Biyernes ay ipinaghahain mo siya ng masasarap na pagkain, ipinapakuluan mo pa siya ng tubig na pampaligo. At paglabas niya sa banyo ay nakahanda na ang kanyang tuwalya't mga damit. Du erwähnst zu ihm, er sei ein richtiger Ehemann. Du kümmerst dich um all seine Bedürfnisse. Wenn er freitags kommt, kochst du ihm leckeres Essen. , machst ihm Wasser heiß mit Badesalz. Und wenn er aus dem Bad kommt, hast du sein Handtuch und seine Sachen bereit.

{3.87}
Ah, kay suwerte ng papa mong ito na hindi naman pala tunay na inhinyero. TNT pala siya at hinahanap ng pulisya. Ginagamit ka na'y kinukuwartahan ka pa. May pamilya rin siya sa Pilipinas at maliliit pa ang kanyang mga anak. Sa iyo lang siya palaging umaasa tuwing nagigipit. Was ist das für ein Glück für Papa, der auch kein richtiger Ingeneur ist. Er wird von der Polizei gesucht. Du wirst nur ausgenutzt, zahlst noch für ihn. Er hat auch eine Familie in den Philippinen mit kleinen Kindern. Er hofft ständig auf dich, wenn er Schwierigkeiten hat.

{3.88}
Ang buwanang suweldo mo noong una ay kasyang-kasya. Ngunit ngayon ay kulang na sa kabila ng iyong mga overtime at pagtitinda ng kung anu-anong pagkain sa mga kababayang manggagawa na umuupa rin ng bahay sa Abu Sherif. Baliw ka na Mars. Nalulong ka na sa bisyo. Tingnan md ang iyong sarili, pan ang kayod mo para lamang sa iyi papa upang hindi ka niya iiwanan.

{3.89}
Paano iyan, Mars? Kahit ibig mong patakasin ang lalakJig ito sa buhay mo ay hindi mo kaya dahil napamahal na siya sa iyo. Kahit ano'ng galit mo sa kanya ay nawawala iyon kung nilapitan ka't paliguan ng karinyo. Habang ibig mong lumangoy ay lalo kanj nalulunod. "Puputulin ko iyan kung lolokohin mo ako," panakot mo minsan sa iyong papa. "Kung puputulin mo, e di wala na akong kayamanan? Wala na tayong magamit. Kawawa ka naman," biro niya sa iyo.

{3.90}
"Hindi ako ganyan kadesperada," napikon ka. Nilapitan ka niya't akmang haplusin ang iyong likod. Sinangga mo ang kanyang kamay. Napikon siya hanggang sa nagsagutan na naman kayo. "Aba, tinatakot mo ba ako? Lalayas ako ngayon din kung iyo ang gusto mo!" sigaw niya. Batid niya na tuwing sabihin niya ito ay agad kang magpakumbaba ngunit hindi na ngayon. Puno ka na sa -kanyang mga antik. Hindi ka na kumagat sa kanyang mga ala-Arabong istelo na pasigaw-sigaw hanggang sa ikaw ay matakot.

{3.91}
"Hah, talagang lalayas ka ngayon din dahil may pulis diyan sa labas! Ipapupulis kita kung gagawa ka ng gulo. Huwag mo na akong takutin pa. Alam kong may iba ka ng kinukuwartahan sa taas. Doon ka na sa kanya!" Naramdaman niya ang kaseryosohan ng sinabi mo kung kaya't agad siyang umalis. Ganoon ang pagwakas nang matagal ninyong pinagsamahan. Masakit sa iyo ang kanyapg pag-alis ngunit hinayaan mo siya. Pinid na ang pintuan mo para sa kanya. Ang mga gabi ay naging malamig at malungkot ngunit Hindi mo na siya pinabalik.

{3.92}
Naging malungkutin ka. Palagi kang nag-iisa. Umiiwas ka sa mga dahil nakasisiguro kang ikaw na naman ang pinag-uusapan mga kababayang mahilig sa tsismis. Nakasusugat ng puso ang kanilang mga salita, nakasusunog ng kaluluwa ang kanilang mata at nakatutunaw ng katauhan ang kanilang mga patagong irapan. Ngayon ay alam mo kung ano ang nararamdaman ng ilan sa mga kababayang nagkamali rin ng daan.

{3.93}
Daan? Ano'ng daan ba ang dapat sundan ng mga kababayan na katulad mong may kalungkutang binubuhat? Ano'ng daan ba ang dapat tahakin ng mga kababayan na madalas magtago dahil wala lang silang hawak na dokumento na nagpapatibay na sila ay legal na manggagawa sa Gitnang Silangan? Marami sa kanila ang walang trabaho. Marami sa kanila ang itinakwil na ng kanilang mga pamilya dahil sa kanilang masamang bisyo ... kagaya ng naging bisyo mo.

{3.94}
Dalawa o tatlo sa sampung manggagawa ang may problema na dapat lang na ayusin na dahil sila ay umatanda na. Sino pa ang aaruga sa kanila kapag matanda na sila at hindi na makapagkayod? Alangan namang habambuhay silang maninirahan bilang kontraktawal na manggagawa sa Gitnang Silangan. Alangan namang ibambuhay silang nagtatago. Sila ... ikaw ... ay dapat lamang na kumilos na.

{3.95}
Dinalaw ka ng iyong mga kumareng madrama. Nagkakantahan na naman sila. Nag-iiyakan at nagtatawanan uli. Pilit na pinapasaya ang kalungkutang namamahay sa loob ng sala. Taihimik ka. "Mars, kailan ka uuwi? Mahigit isang dekada ka na rito sa Abu Sherif, a." Nagbuntunghininga ka. Tumayo. Tinalikuran mo ang iyong mga kumare at lumapit ka sa may bintana upang hindi makita ang magbuo ng mga luha sa iyong mga mata. Deine Theatertanten haben dich wieder besucht. Sie singen wieder zusammen. Heulen und lachen wieder. Heimweh ist die erzwungene Fröhlichkeit innerhalb des Zimmers. Du bist still. "Tanta, wann gehst du zurück? Mehr als 10 Jahre bist du nun hier in Abu Sherif." Du seufzt, stehst auf. Du wendest deinen Tanten den Rücken zu und gehst zum Fenster, damit man nicht sieht, wie deine Tränen kommen.

"Saan ako tutuloy pag-uwi ko?" "Saan pa, e di sa inyo rin." "Papaano kung pagtabuyan ako? At saka si mister may asawa ng iba. Alangan namang magkakasama kaming lahat sa iisang bubong." "Si Mars naman, sa imahinasyon mo lang iyan. Wala ka namang ebidensiya na meron ng ibang kinakasama si mister, a." "Mars, sa tagal naming di nagsama alangan naman hindi pa siya nakahanap ng iba," sabi mo.		 "Wo soll ich unterkommen, wenn ich zurückgehe?" "Wo schon, wenn nicht bei euch?" "Wie, wenn ich abgewiesen werde? Und vielleicht hat mein Mann eine andere Frau?" Es ist nämlich ungewöhnlich, dass alle unter einem Dach leben." "Das ist nur Tante, die solche Ideen hat. Es gibt keinen Beweis, dass der Mann jemanden anderes hat." "Tante, in unserem Alter ist es nicht ungewöhnlich, dass man zusammen ist, dass er nach jemandem anderes sucht", sagtest du.

{3.96}
Tumahimik sandali ang grupo. Naputol ang katahimikan noong isa sa mga kumare mo ang nagsalitang muli. "Ba't hindi ka na lang uli humanap ng iba, Mars, para naman may libangan ka? Bata ka pa naman. May hitsura pa kahit lampas kuwarenta ka na. P'wede ka pang makatiklo." "Mars, graduate na ako riyan," sagot mo.

{3.97}
"Mars, dahan-dahan ka sa pagbitiw ng salita." Muli kang binalaan ng mga kumare mo. Kantiwayan uli sila. At ... nagpustahan pa. Ngumiti ka lang. Ayaw mong magsalita nang patapos dahil baka bumuwelta uli ang salita sa iyo. Ayaw mo nang maparusahan pang muli. Ang layunin mo ngayon ay kung papaano mabuong muli ang iyong winasak na tahanan.

{3.98}
Panay ang dalaw mo sa simbahan ngayon. Nangingimbulo ang pagkainggit mo sa mga kababayang nasa simbahan na masayang nakikisalo sa mga magagandang awitin. Buti pa sila 'ika mo sa sarili at walang nararamdamang kalungkutan. Pinigilan mo ang iyong sarili sa pag-iyak lalo na noong makita mo ang mga rosas sa may altar.

{3.99}
Tagsibol na nga pala! Parang nanunudyo ang pagkakataon dahil paglabas mo sa simbahan ay sinalubong ka ng batang Arabo na nagtitinda ng mga rosas. "Wardeh kaiwaisah, madam?" Maganda raw ba ang mga rosas tanong ng batang Arabo. "Kuwayesh." Simpleng sagot mo rin sa salita ng Arabo.

{3.100}
Oo. Ang gaganda ng mga rosas. Nakaiinggit sila sapagkat ang layunin nila sa buhay ay ang magbigay kasiyahan sa mga taong malungkot, urrtiibig, atbp. Nagiging saksi pa sila sa mga pusong nagsusumpaan. Sana, puwede rin silang maging tulay sa dalawang pusong malayo na sa isa't isa kagaya niyo ni mister. Sana.

{3.101}
"Biddek, madam?" Gusto mo raw bang bumili? tanong uli ng batang Arabo. "Aywah. Atini wahad." Bumili ka ng isang kumpol. Matapos mong amuyin ang mga rosas ay muling sumiksik sa isipan mo si mister. Kumusta na kaya siya? May pag-asa kaya kayong magkabalikan? Kumusta na kaya ang mga rosas na ipinagbilin mo sa kanya? Inaasikaso pa kaya sila ni mister kahit na binigo mo siya? Humina ang iyong loob.

{3.102}
Lumulunsad na ang eroplano sa NAIA. Sumilip ka sa maliit na bintana. Sumilip din ang mga kababayang nakasabay mo sa pagbabalikbayan. Ang sasaya ng mga boses nila. Nangingibabaw ang pananabik sa kanilang mga boses'. Pilipinas na! Hakikita mo ang maraming puno na kulay berde, ang mga dikit-dikit na bahay at ang anyo ng malawak na tubfg. Habang bumababa ang eroplano sa Ninoy Aquino International Airport ay bumababa rin ang iyong pulso. Ibig mong bumuwelta na ang eroplano. Natatakot kang lumabas sa airport.

{3.103}
Wala kang inaasahang sasalubong sa iyo dahil hindi mo ipinaalam sa pamilya mo ang iyong pagbabalik. Para ano pa 'ika mo, kung hindi ka naman papansinin. Habang itinutulak mong pababa ang iyong trolley' sa kinaroroonan ng mga sumasalubong sa airport ay inilibot mo ang iyong mga mata. May mga nakahawak ng karatula na nasulatan ng pangalan ng kanilang sasalubungin. Walang nakasulat na pangalan mo. Kumirot muli ang iyong dibdib.

{3.104}
Huminto ka sa pagtulak ng iyong trole. Nagsuot ka ng itim na salamin upang hindi mapansin ng mga tao ang pamumula ng iyong mga mata. Tuluy-tuloy ka na sa labas ng parkingan upang pumara ng sasakyan nang may tumawag sa iyo.

{3.105}
"Lola! Lolaaaaaaaah!" Hinanap mo ang boses. Ikaw ang tinatawag ng isang maliit na batang babaing nakahawak ng isang makapal na kumpol ng mga rosas. Ang apo mo! Patakbo siyang sumalubong sa iyo sabay abot ng mga bulaklak.

{3.106}
Diyos na mapagpatawad! Ito ba'y panaginip lamang? Hindi, Mars. Hindi ka nanaginip. Totoo lahat ang nagaganap sa harapan mo. Mga luha mo'y hindi mapigilan sa pagtulo. Marunong ang Diyos, gumawa Siya ng paraan upang ang iyong mga minamahal sa buhay ay bigyan ka ng ikalawang pagkakataon.

{3.107}
Nandoon ang bunso mo, kasama ang kanyang asawa. Nandoon din ang panganay mo kasama ang kanyang pamilya. Silang lahat ay nandoon subalit ... wala si mister. Hindi ka nagtanong kung nasaan siya. Tanggap mo na sa iyong puso, Mars, na si mister ay bahagi na lamang ng isang kahapon.

{3.108}
Kahit masakit ang mga tinik ng mga rosas sa iyong balat ay idinikit mo ang mga ito sa iyong dibdib. Masarap ang pakiramdam ng mga tinik. Dapat lang 'ika mo na sugatan ka ng mga rosas. Mayroon ka rng atraso sa mga ito, di ba? Ah, malaki na ang bahay na matagal mong iniwanan. Nabili ni mister ang lote sa likuran at ginawang ekstensiyon ito ng pataniman niya ng mga halaman. Mayroon pa siyang mga alalay na hardinero at tagapamubay sa mga iskorsiyonistang dumadalo sa pataniman. Sadyang tinupad ni mister ang kanyang pangako sa iyo na pag-uwi mo ay malaki na ang bahay niyo at may pataniman na kayo ng mga rosas!

{3.109}
Ngunit nasaan siya? Bakit ilang linggo mo na sa'Pinas ay hindi pa siya nagpapakita? Pinid ang bibig ng mga anak mo. Ayaw nilang makialam sa drama niyong mag-asawa. Ah, kung nandito lamang siya at nakita niya ang iyong pagbabago; kung nandito lamang siya at marinig niya ang iyong pagsisisi.

{3.110}
Patuloy ka sa paghahardin. Ikaw ngayon ang namamahala sa pataniman. Ginugugol mo ang iyong oras sa pataniman kahit sunog na ang iyong balat sa araw. Mabuti pa ang magbabad sa araw dahil kasama mo ang mga rosas ... para mo na ring kasama si mister. Para mo na ring kausap si mister.

{3.111}
"Kumusta na ang Reyna ng mga Rosas?" boses ni mister! Bigla kang tumindig. Nabitiwan mo ang iyong ginagamit na gunting. Naihagis mo ang mga hawak mong kagugupit na tuyong dahon at bulaklak. Nahihiya kang tumingin sa kanya. "K-kanina ka pa ba?" "Oo. At ... narinig ko ang lahat na sinabi mo sa mga rosas. Bakit di mo sila tanungin kung mahal ka pa ng kanilang hari?"

{3.112}
"N-natatakot ako ... sa kanilang isasagot." "Sasabihin nilang mahal pa rin kita." Nahihiya kang magpaliwanag. Umiyak ka na lamang. Hinayaan ka niyang umiyak hanggang naibuhos mong lahat ang iyong pagsisisi. Gumupit si mister ng isang rosas at inipit niya ito sa iyong buhok. Dinama mo arig malambot na rosas sa iyong buhok. Nakuha nito ang mensahe mo.

Armin Möller
http://www.germanlipa.de/text/rosas.html
060303 - 220729

Ende / Wakas   Rosas

↑↑   Werkstatt / Gawaan   Ugnika