Werkstatt
Ana Rolina D. Claridades: Laruang Krus

   
1 Einleitung  
2 Gebrauch der Tempora
3 Originaltext

1 Einleitung

Quelle: Ana Rolina D. Claridades: Laruang Krus
LIWAYWAY, 16 Hulyo 2007 { Liwayway}

ANG may-akda ay ipinanganak noong Oktubre 22, 1986. Nagtapos ng kursong Bachelor of Science in Nursing bilang cum laude sa Martinez Memorial Colleges. Masugid na mambabasa ng Liwayway at ito ang nagsilbing gabay upang magkamit siya ng mga parangal sa pagsusulat ng mga sanaysay at tula. Tatlong taon ding naging Editor-in-Chief ng kanilang school paper, ang Martinez Memorial Colleges Gazette.



2 Gebrauch der Tempora

Tempora der Verben: V/A, V/E, V/F, V/N. Kein Tempus, da Wortstamm statt Verb X/V
Kein Tempus, weil kein Verb, aber N J P-A/E.
Fettdruck: Unabhängiger Teilsatz.

SatzGr.Teilsatz
{Pan.1}123

2.1-1 V AMalalim na naman ang gabi.
2aV/EV/NNagsisimula na namang balutin ng katahimikan at kalungkutan ang paligid.
3a V/E Sa mga ganitong oras ko naalaala ang kapatid kong si Marga.
4 V  ASariwa pa rin sa alaala ko ang kabataan namin ng kapatid ko.
5i V/FP-A/E Si Marga ay maituturing na isang tunay na kayamanan, walang halong kahuwaran.
6 V  A Punung-puno siya ng buhay.
7a V/E Marami ang nagsasabing kamukhang-kamukha ko si Marga ... katulad ng ibang mga kambal.
8 V  N Oo, kambal kami ni Marga.
9 V  N Ang tanging kaibahan namin ay ang katotohanang lalaki ako at babae siya.
10i V/ENV/ASa tuwing nagdarasal ako, lubos ang pasasalamat ko sa Diyos dahil binigyan Niya ako ng isang napakabait na nakakambal.
11 V  P-A/EWala kaming lihim ni Marga sa isa't isa.
12i X/VV/EA Alam ko kung kailan siya nalulumbay, gayundin kung masaya siya.

Auswertung
2.1
Text {3.1}
ZählungGruppen
Kein TempusTempus V ari
 V X/VV/AV/EV/FV/N
 9115116303
Summe10812

SatzGr.Teilsatz
123

2.2-1i V/ANMatuling lumipas ang panahon at nasa mababang paaralan na kami ng kakambal ko.
2i V/FV/EDP
V/N
Tuwing sasapit ang gabi, natatakot kami sa posibilidad na maaaring sumulpot ang mga aswang at kuhanin kami.
3i X/VV/AV/NDala ng musmos na kaisipan, naisipan namin ni Marga na gumawa ng mga laruang krus mula sa popsicle stick na naipon niya.
4i V/EV/ESa likod-bahay, magkatulong kaming nagdudugtong ng mga popsicle stick at nilalagyan namin ito ng goma.
5 V  -Marco, ang galing natin.
6 V  - Ang dami na nating nagaw na krus.
7 V  X/V... aniya sa akin habang nakangiti.
8 V  ASiyempre, magaling tayo eh.
9i X/VV/E... sagot ko naman sa kanya habang ginugulo ko ang buhok niya.

Auswertung
2.2
Text {3.2}
ZählungGruppen
Kein TempusTempus  V ari
 V X/VV/AV/EV/FV/N
 232412 4005
Summe599

SatzGr.Teilsatz
123

2.3-1a V/AV/AGumanti siya at pinisil niya naman ang pisngi ko.
2a V/AV/ANagkilitian kami at nagharutan hanggang sa bigla na lamang siyang tumigil.
3a V/AV/ATumahimik siya at tumingala.
4a P-A/E
(V/E)
Tila may nakikita siya sa likod ng mga ulap, sa gitna ng kadiliman.
5i C-I/M
(V/N)
V/FIpangako mo sa akin na hindi ka magagawang saktan ng mga aswang.
6a C-I/M
(V/N)
V/AItago mo itong mga krus na ginawa natin. ...
7 V  X/V... turan niya sa akin, kasabay ng pagpapakawala ng isang malalim na hininga.
8 V  PIAno ka ba, Marga?
9r DP V/N Huwag ka ngang magsalita nang ganyan.
10r DP V/N Hindi lang ako ang dapat na maging ligtas laban sa kanila.
11 V  J Dapat ay tayong dalawa. ...
12 V  X/V... sagot ko sa kanya.
13a V/A Higit na naging matulin ang paglipas ng panahon.
14 V  NN Ganap nang dalaga si Marga at ako naman ay binata na.
15a V/A Marami nang nagbago sa amin.
16 V  J Magkahiwalay na rin kami ng silid.
17i V/E Sa kabila ng pagbabagong ito, nananatili pa rin ang magandang samahan namin ng kakambal ko.
18a V/AV/A Madalas pa rin kaming tumambay sa likod-bahay at gumawa ng mga krus mula sa popside stick.
19i V/EAt madalas pa rin tumatanaw si Marga sa kalangitan.

Auswertung
2.3
Text {3.3}
ZählungGruppen
Kein TempusTempus  V ari
 V X/VV/AV/EV/FV/N
 5211314 6823
Summe71919

SatzGr.Teilsatz
123

2.4-1a V/ANgayon, mag-isa na lamang akong tumitingin sa mga bituin tuwing gabi.
2 V  JWala na si Marga para makasama ko.
3a V/APagkatapos ng hayskul ay kinuha na si Marga ng tiya namin upang pag-aralin sa Maynila.
4a V/ALubos akong nalungkot.
5i X/VV/F Alam kong magiging malayo na ang distansiya namin.
6i DP V/NV/FGusto ko siyang bantayan at siguraduhing ligtas siya, ngunit paano ko iyon magagawa?
7a V/A Nilukob ng takot ang puso ko.
8a V/AV/F Subalit nangako ang tiya na aalagaan niyang mabuti ang kapatid ko.
9a P-A/E
(V/A)
Muli, walang nagbago sa samahan namin ni Marga, maliban na lamang sa malawak na karagatang nakapagitan sa amin.
10a V/A Sa paglipas ng panahon, natapos namin ang kolehiyo.
11 V  NN Isa na siyang maunlad na negosyante at ako naman ay isa nang tinitingalang manunulat.
12a V/AV/N Higit na pinili ni Marga na manatili sa Maynila.
13a V/AC-C
(V-N)
Ang huli naming pagkikita ay nang umuwi siya sa probinsya namin upang dumalo sa kasal ko.
14 V  J Masayang-masaya siya noon para sa akin.
15a V/EV/FNatutuwa ako at magkakaroon ka na ng sariling pamilya.
16a C-I/M
V/N
Alagaan mo silang mabuti.
17 V  X/V... aniya habang hawak nang mahigpit ang mga kamay ko.

Auswertung
2.4
Text {3.4}
ZählungGruppen
Kein TempusTempus  V ari
 V X/VV/AV/EV/FV/N
 429144 41102
Summe61817

SatzGr.Teilsatz
123

2.5-1a V/ANakatitig siya sa akin.
2i V/EV/A Sa kabila ng ngiti niya at pagpaparamdam ng kasiyahan, nararamdaman kong may dinaramdam siya.
3a V/AV/AV/A Nang tanungin ko siya, ngumiti lang siya at sinabing:
4a V/AMasyado ko lang na-miss ang pagtanaw sa mga bituin kasama ka.
5a V/FMauulit pa kaya iyon, Marco?
6a V/FSabay pa rin kaya tayong tatanda?"
7a V/A Sumungaw ang luha sa kanyang mga mata.
8r DP
V/N
Sis, 'wag mo naman akong paiyakin.
9a V/F S'yempre, mauulit ito.
10a V/FV/F Pag matatanda na tayo, dito pa rin tayo uuwi.
11a V/FC-C
(V-N)
Dito natin ipagpapatuloy ang paggawa ng mga krus para hindi tayo magalaw ng mga aswang. ...
12 V  X/V... biro ko.
13a V/A Napangiti si Marga.
14a V/A Hindi ko inakala na iyon na pala ang huli naming pag-uusap ng kakambal ko.
15a V/EV/A Isinusumpa ko ang araw na sumabog sa pandinig ko ang balitang tuluyang dumurog sa puso ko ... ang pagkamatay ni Marga.
16a V/AV/A Ginahasa si Marga bago pinatay.
17i V/NNV/AHindi matagpuan kung sino ang mga walang kaluluwa na gumawa noon sa kanya.
18i DP V/NV/NGusto kong magwala sa galit nang makita ko ang inabusong katawan ng kapatid ko.
19a V/AV/AIningatan namin siya sa loob ng mahabang panahon pagkatapos ay winasak siya sa isang iglap lamang.
20a V/ANKung nasaktan ako at nanangis, higit ang sakit na naramdaman nina Tatay at Nanay.
21 V  NNTotoo nga ang kasabihan na ang pinakamasakit sa lahat ay ang mamatayan ng anak.
22 V  N Hindi ito normal.
23i V/EV/FV/N Ang inaasahan ng mga magulang ay mauuna silang mawala kaysa kanilang mga anak.
24a P-A/E
(V/F)
Sa pagkawala ng anak, wala nang magpapatuloy sa nasimulan ng mga magulang.

Auswertung
2.5
Text {3.5}
ZählungGruppen
Kein TempusTempus  V ari
 V X/VV/AV/EV/FV/N
 5116395 31614
Summe63324

SatzGr.Teilsatz
123

2.6-1a V/ASimula noon ay naging napakalungkot na ng bawat gabi.
2a V/AV/FNakalulungkot na hindi na muli pang matatanaw ni Marga ang kalangitan.
3a V/AV/AV/NDumating din ang araw na kinailangan na naming ligpitin ang mga naiwang gamit ng kakambal ko.
4i V/FDP V/NKung ako ang tatanungin, ayoko sanang mawala ang kahit isa man lamang sa mga alaala niya.
5i V/ESubalit kasama ito sa nagsusumigaw na katotohanan ng buhay.
6 V  JBatid namin ang normal na pagdadalamhati ay hanggang isang taon lamang.
7a DP V/NKailangan naming pakawalan na siya.
8a DP V/NV/FKailangan naming tanggapin na hindi na siya muling babalik.
9a V/EV/EV/FTuwing nag-iisa ako, naiisip ko na tatanda ako ngunit, makikita ko pa ang paglaki ng mga anak ko.
10a V/FMakakasama ko pa nang matagal sina Nanay at Tatay at ang aking kabiyak sa buhay.
11a V/FMasisilayan ko pa ang pagsikat ng araw tuwing umaga, gayundin ang paglubog nito sa dapithapon.
12a V/FPaulit-ulit ko pang masasaksihan ang buhay.

Auswertung
2.6
Text {3.6}
ZählungGruppen
Kein TempusTempus  V ari
 V X/VV/AV/EV/FV/N
 104374 1902
Summe11812

SatzGr.Teilsatz
123

2.7-1a V/FOo, magiging matandang-matanda ako ngunit si Marga ay hindi na.
2a V/FMananatili na lamang siya sa edad niya.
3a V/AHindi na nabigyan ng katarungan ang pagkamatay ni Marga.
4a V/EJTaimtim na lamang kaming dumadalangin na nawa ay tahimik na ang kalooban niya.
5i X/VV/EV/FAlam kong kahit hindi na natatanaw ni Marga ang mga ulap at bituin mula sa likod-bahay namin, masaya pa rin siya ... dahil mahahawakan na niya ito.
6 V  J Abot-kamay na niya ito.
7a X/VV/A Hawak ko ang krus na noon ay ginawa namin ni Marga.
8a V/A Sadya kong itinago iyon, bilang alaala ng aming kabataan.
9a V/FC-I/M
(V/N)
At hinding-hindi ko kalilimutan ang sinabi niyang itago ko ang mga laruang krus upang hindi ako masaktan ng mga aswang.
10a C-C
(V/N)
V/A Bago tuluyang tumulo ang mga luha ko, nasambit ko na lamang ang mga katagang:
11 V  -- "Oo, Marga.
12a V/F At hindi ka na rin masasaktan ng mga aswang.
13 V  J Ligtas ka na ngayon.
14a C-I/M
(V/N)
Magpahinga ka na.

Auswertung
2.7
Text {3.7}
ZählungGruppen
Kein TempusTempus  V ari
 V X/VV/AV/EV/FV/N
 324253 31001
Summe51414

Auswertung
Gesamt
Zählung Teilsätze Gruppen Sätze
Kein TempusTempus  V ari
 V X/VV/AV/EV/FV/N
2.1911511 6303
2.2232412 4005
2.35211314 6823
2.4429144 41102
2.55116395 31614
2.6104374 1902
2.7324253 31001
Einzelsummen291147212823 2757320
Summe40119107

Auswertung: Gruppeneinteilung für Zeitfolge
 V  = Satz hat kein Verb oder Verb ohne Tempus (X/V) und scheidet deshalb für Tempusuntersuchtung aus.
a = Alle Teilsätze haben "absolutes Tempus" und sind daher nicht weiter interessant.
r = Tempora aller Teilsätze werden durch "externe Regeln" (z.B. Potenzialadverb) bestimmt und sind daher nicht interessant.
i = "Interessante Sätze" (bezüglich Zeitfolge).
Partizipien in Existenzphrasen werden als Verben betrachtet.

Auswertung: Zählung der Teilsätze
Teilsätze ohne Tempus: Kein Verb ( V ). X/V.
Teilsätze mit Tempus: V/A, V/E, V/F, V/N; auch Partizip in Existenzphrasen {P-A/E(N/V..)}


3 Originaltext

Laruang Krus
Ni Ana Rolina D. Clarldades

{3.1}
Malalim na naman ang gabi. Nagsisimula na namang balutin ng katahimikan at kalungkutan ang paligid. Sa mga ganitong oras ko naalaala ang kapatid kong si Marga. Sariwa pa rin sa alaala ko ang kabataan namin ng kapatid ko. Si Marga ay maituturing na isang tunay na kayamanan, walang halong kahuwaran. Punung-puno siya ng buhay. Marami ang nagsasabing kamukhang-kamukha ko si Marga ... katulad ng ibang mga kambal. Oo, kambal kami ni Marga. Ang tanging kaibahan namin ay ang katotohanang lalaki ako at babae siya. Sa tuwing nagdarasal ako, lubos ang pasasalamat ko sa Diyos dahil binigyan Niya ako ng isang napakabait na nakakambal. Wala kaming lihim ni Marga sa isa't isa. Alam ko kung kailan siya nalulumbay, gayundin kung masaya siya. Tief ist jetzt der Abend. Die Umgebung fängt an, von Ruhe und Trauer eingewickelt zu werden. In Stunden wie diesen erinnerte ich mich an an meine Schwester Marga. Frisch ist in meiner Erinnerung noch die Kindheit von mir und meiner Schwester. Es wird über Marga erwähnt werden ein echter Reichtum, es gab keine gemischte Falschheit. Sie war ganz voll von Leben. Viele sagen, dass Marga mir sehr ähnlich ist, gleich wie auch andere Zwillinge. Ja, Marga und ich sind Zwillinge. Unser einziger Unterschied ist, dass ich tatsächlich ein Junge und sie ein Mädchen ist. Jedesmal, wenn ich bete, ist meine Dankbarkeit an Gott vollständig, dass er mir eine so gute Schwester gegeben hat. Marga und ich hatten keine Geheimnisse voreinander. Ich wusste, wann sie traurig war und ebenso, wenn sie glücklich war.

{3.2}
Matuling lumipas ang panahon at nasa mababang paaralan na kami ng kakambal ko. Tuwing sasapit ang gabi, natatakot kami sa posibilidad na maaaring sumulpot ang mga aswang at kuhanin kami. Dala ng musmos na kaisipan, naisipan namin ni Marga na gumawa ng mga laruang krus mula sa popsicle stick na naipon niya. Sa likod-bahay, magkatulong kaming nagdudugtong ng mga popsicle stick at nilalagyan namin ito ng goma. "Marco, ang galing natin. Ang dami na nating nagaw na krus," aniya sa akin habang nakangiti. "Siyempre, magaling tayo eh," sagot ko naman sa kanya habang ginugulo ko ang buhok niya. Schnell verging die Zeit und wir Zwillinge waren in der Grundschule. Jedesmal, wenn es Abend wurde, hatten wir Angst vor der Möglichkeit, dass die Gespenster auftauchen und uns holen könnten. Von dem naiven Gedanken getragen, dachten Marga und ich, ein Spielzeugkreuz aus Lollystäbchsn zu machen, die sie gesammelt hatte. Hinter dem Haus verbanden wir zusammen die Lollystäbchen und legten ein Gummibändchen darum. "Marco, schlau sind wir. Die Menge der Kreuze, die wir schon gemacht haben", sagte sie zu mit und lächelte. "Natürlich, wir sind schlau", antwortete ich ihr während ich ihr Haar strubbelte.

{3.3}
Gumanti siya at pinisil niya naman ang pisngi ko. Nagkilitian kami at nagharutan hanggang sa bigla na lamang siyang tumigil. Tumahimik siya at tumingala. Tila may nakikita siya sa likod ng mga ulap, sa gitna ng kadiliman. "Ipangako mo sa akin na hindi ka magagawang saktan ng mga aswang. Itago mo itong mga krus na ginawa natin," turan niya sa akin, kasabay ng pagpapakawala ng isang malalim na hininga. " Ano ka ba, Marga? Huwag ka ngang magsalita nang ganyan. Hindi lang ako ang dapat na maging ligtas laban sa kanila. Dapat ay tayong dalawa," sagot ko sa kanya. Higit na naging matulin ang paglipas ng panahon. Ganap nang dalaga si Marga at ako naman ay binata na. Marami nang nagbago sa amin. Magkahiwalay na rin kami ng silid. Sa kabila ng pagbabagong ito, nananatili pa rin ang magandang samahan namin ng kakambal ko. Madalas pa rin kaming tumambay sa likod-bahay at gumawa ng mga krus mula sa popside stick. At madalas pa rin tumatanaw si Marga sa kalangitan. Sie vergalt es mir und zwickte mich in die Backe. Wir kitzelten uns und balgten uns, bis sie plötzlich aufhörte. Sie wurde still und sah nach oben. Wahrscheinlich hat sie was hinter einer Wolke gesehen, inmitten der Finsternis. "Versprich mir, dass nicht geschieht, dass du von den Gespenstern verletzt wirst. Verstecke die Kreuze die wir gemacht haben", lehrt sie mich, gleichzeitig mit dem Loslassen eines tiefen Seufzers. "Was hast du denn, Marga? Rede nicht so. Nicht nur ich brauche das Sicherwerden vor ihnen. Wir beide brauchen es", antwortete ich ihr. Schneller vergeht die Zeit. Marga ist schon eine richtige junge Frau, und ich ein junger Mann. Viel hat sich für uns geändert. Wir haben auch getrennte Zimmer. Außer diesen Änderungen blieb auch noch der schöne Zusammenhalt von uns Zwillingen. Oft gingen wir noch in das Hinterhaus und machten Kreuze aus Lollystäbchen. Und oft blickte auch Marga noch nach dem Himmel.

{3.4}
Ngayon, mag-isa na lamang akong tumitingin sa mga bituin tuwing gabi. Wala na si Marga para makasama ko. Pagkatapos ng hayskul ay kinuha na si Marga ng tiya namin upang pag-aralin sa Maynila. Lubos akong nalungkot. Alam kong magiging malayo na ang distansiya namin. Gusto ko siyang bantayan at siguraduhing ligtas siya, ngunit paano ko iyon magagawa? Nilukob ng takot ang puso ko. Subalit nangako ang tiya na aalagaan niyang mabuti ang kapatid ko. Muli, walang nagbago sa samahan namin ni Marga, maliban na lamang sa malawak na karagatang nakapagitan sa amin. Sa paglipas ng panahon, natapos namin ang kolehiyo. Isa na siyang maunlad na negosyante at ako naman ay isa nang tinitingalang manunulat. Higit na pinili ni Marga na manatili sa Maynila. Ang huli naming pagkikita ay nang umuwi siya sa probinsya namin upang dumalo sa kasal ko. Masayang-masaya siya noon para sa akin. "Natutuwa ako at magkakaroon ka na ng sariling pamilya. Alagaan mo silang mabuti," aniya habang hawak nang mahigpit ang mga kamay ko. Jetzt, blicke nur ich allein zu den Sternen jeden Abend. Marga ist nicht mehr da als mein Gefährte. Nach der Mittelschule nahm unsere Tante Marga zu sich, damit sie in Manila studieren kann. Ich wurde sehr traurig. Ich wusste, dass der Abstand zwischen uns groß wird. Ich wollte sie beschützen und sicher sollte sie sein, aber wie konnte ich das tun? Angst drückte auf mein Herz. Obwohl meine Tante versprach, sich gut um meine Schwester zu kümmern. Zunächst, keine Wiederkehr der Gemeinschaft von mir mit Marga, außer nur im weiten Ozean, der uns umgab. Mit der Zeit beendeten wir das Studium. Sie war eine tüchtige Kauffrau, und ich ein nach oben strebender Schriftsteller. Marga zog sehr vor, in manila zu bleiben. Unser letztes Wiedersehen war, als sie in die Provinz zurückkam, um meine Hochzeit zu besuchen. Damals war sie sehr glücklich für mich. Ich freue mich, dass du eine eigene Familie haben wirst. Kümmere dich gut um sie", sagte sie, als sie meine Hand fest drückte.

{3.5}
Nakatitig siya sa akin. Sa kabila ng ngiti niya at pagpaparamdam ng kasiyahan, nararamdaman kong may dinaramdam siya. Nang tanungin ko siya, ngumiti lang siya at sinabing: "Masyado ko lang na-miss ang pagtanaw sa mga bituin kasama ka. Mauulit pa kaya iyon, Marco? Sabay pa rin kaya tayong tatanda?" Sumungaw ang luha sa kanyang mga mata. "Sis, 'wag mo naman akong paiyakin. S'yempre, mauulit ito. Pag matatanda na tayo, dito pa rin tayo uuwi. Dito natin ipagpapatuloy ang paggawa ng mga krus para hindi tayo magalaw ng mga aswang," biro ko. Napangiti si Marga. Hindi ko inakala na iyon na pala ang huli naming pag-uusap ng kakambal ko. Sie starrte mich an. Trotz ihres Lächelns und ihren Andeutungen von Freude fühlte ich, dass sie litt. Als ich sie fragte, lächelte sie nur und sagte: "Mir fehlt zu sehr der Blick auf die Sterne zusammen mit dir. Wiederholt sich das vielleicht, Marco? Werden wir vielleicht zusammen alt?" Eine Träne trat in ihre Augen. "Schwesterchen, lass mich dich nicht zum Weinen bringen. Ganz bestimmt wiederholt sich das. Wenn wir alt werden, dann kehren wir hierhin zurück. Hier werden wir die Dinge mit den Kreuzen weitermachen, damit wir nicht von den Gespenstern berührt werden", scherze ich. Marga lächelt. Ich glaubte damals nicht, dass dies das letzte Gespräch von mit und meinem Zwilling war.
Isinusumpa ko ang araw na sumabog sa pandinig ko ang balitang tuluyang dumurog sa puso ko ... ang pagkamatay ni Marga. Ginahasa si Marga bago pinatay. Hindi matagpuan kung sino ang mga walang kaluluwa na gumawa noon sa kanya. Gusto kong magwala sa galit nang makita ko ang inabusong katawan ng kapatid ko. Iningatan namin siya sa loob ng mahabang panahon pagkatapos ay winasak siya sa isang iglap lamang. Kung nasaktan ako at nanangis, higit ang sakit na naramdaman nina Tatay at Nanay. Totoo nga ang kasabihan na ang pinakamasakit sa lahat ay ang mamatayan ng anak. Hindi ito normal. Ang inaasahan ng mga magulang ay mauuna silang mawala kaysa kanilang mga anak. Sa pagkawala ng anak, wala nang magpapatuloy sa nasimulan ng mga magulang. Ich verwünsche den Tag, an dem meinem Ohr die Nachricht berichtet wurde (an mich verstreut wurde), die fortgesetzt mein Herz brach ... der Tod von Marga. Vergewaltigt wurde Marga, bevor sie getötet wurde. Nicht finden, wer die seelenlosen Geschöpfe sind, die ihr das damals angetan haben. Ich wollte vor Ärger alles kaputtmachen, als ich den missbrauchten Körper meiner Schwester sah. Wir haben auf sie eine lange Zeit aufgepasst, nachdem sie zerstört war in einem einzigen Moment. Als ich verletzt war und heulte, waren die Gefühle von Vater und Mutter noch mehr veletzt. Wahr ist das Wort, dass der schlimmste Schmerz von allen der Tod eines Kindes ist. Das ist nicht normal. Der Glaube der Eltern ist, dass erst sie weggehen vor ihren Kindern. Beim Tod eines Kindes gibt es keine Fortsetzung für den Anfang der Eltern.

{3.6}
Simula noon ay naging napakalungkot na ng bawat gabi. Nakalulungkot na hindi na muli pang matatanaw ni Marga ang kalangitan. Dumating din ang araw na kinailangan na naming ligpitin ang mga naiwang gamit ng kakambal ko. Kung ako ang tatanungin, ayoko sanang mawala ang kahit isa man lamang sa mga alaala niya. Subalit kasama ito sa nagsusumigaw na katotohanan ng buhay. Batid namin ang normal na pagdadalamhati ay hanggang isang taon lamang. Kailangan naming pakawalan na siya. Kailangan naming tanggapin na hindi na siya muling babalik. Tuwing nag-iisa ako, naiisip ko na tatanda ako ngunit, makikita ko pa ang paglaki ng mga anak ko. Makakasama ko pa nang matagal sina Nanay at Tatay at ang aking kabiyak sa buhay. Masisilayan ko pa ang pagsikat ng araw tuwing umaga, gayundin ang paglubog nito sa dapithapon. Paulit-ulit ko pang masasaksihan ang buhay. Seit damals wurde ich jeden Abend sehr traurig. Sehr traurig, dass marga nicht mehr der Himmel ansehen konnte. Es kaum auch der Tag, dass wir die hinterlassenen Dinge meiner Zwillingsschwester ordnen mussten. Als man mich darum bat, wollte ich, das das alles aus meinem Gedächtnis verschwindet. Aber das ist ein Begleiter bei der schreienden Wahrheit des lebens. Uns war bewusst, dass die tiefe Trauer nur bis zu einem Jahr dauert. Wir mussten sie vergessen. Wir mussten erkennen, dass sie nicht zurückkommen wird. Während ich allein bin, denke ich, dass ich alt werden, aber das Wachsen meiner Kinder sehe. Lange schon sind Vater und Mutter meine Leidensgenossen, und auch ihnen ist das Herz gebrochen. Ich bekomme den Sonnenaufgang jeden Morgen mit und auch den Sonnenuntergang am Spätnachmittag. Täglich werde ich zeuge des Lebens.

{3.7}
Oo, magiging matandang-matanda ako ngunit si Marga ay hindi na. Mananatili na lamang siya sa edad niya. Hindi na nabigyan ng katarungan ang pagkamatay ni Marga. Taimtim na lamang kaming dumadalangin na nawa ay tahimik na ang kalooban niya. Alam kong kahit hindi na natatanaw ni Marga ang mga ulap at bituin mula sa likod-bahay namin, masaya pa rin siya ... dahil mahahawakan na niya ito. Abot-kamay na niya ito. Hawak ko ang krus na noon ay ginawa namin ni Marga. Sadya kong itinago iyon, bilang alaala ng aming kabataan. At hinding-hindi ko kalilimutan ang sinabi niyang itago ko ang mga laruang krus upang hindi ako masaktan ng mga aswang. Bago tuluyang tumulo ang mga luha ko, nasambit ko na lamang ang mga katagang: "Oo, Marga. At hindi ka na rin masasaktan ng mga aswang. Ligtas ka na ngayon. Magpahinga ka na. Ja, ich werde älter und älter, aber Marga nicht mehr. Sie behält ihr junges Alter. Dem Tod von Marta wurde keine Rechtfertigung gegeben. Ernsthaft beten wir nur, dass ihr Inneres jetzt Ruhe haben möge. Ich weiß, wie Marga die Wolken und Sterne in unserem Hinterhaus betrachtet hat ... um sie zu ergreifen. In ihrer Hand halten. Ich hielt das Kreuz in der Hand, das wir damals gemacht hatten. Absichtlich hatte ich es versteckt, als Zeichen unserer Kindheit. Und nie und nimmer vergesse ich, wie sie sagte, das Spielzeugkreuz zu verstecken, damit mich die Gespenster nicht verletzen. Bevor meine Tränen tropfen, erwähne ich nur die kurzen Worte: "Ja, Marga. Und dich haben auch die Gespenster nicht verletzt. Heute bist du beschützt. Ruhe jetzt."



Die filipinische Sprache von Armin Möller   http://www.germanlipa.de/text/krus.html   13. Juli 2007

Die filipinische Sprache - Werkstatt - Ende Laruang Krus

Seitenanfang   Titelseite Werkstatt   Syntax   Titelseite Filipino   Ugnika